Tunel odkryty pod ul. Szymanowskiego przy szczecińskim Urzędzie Miasta to być może pozostałości po niemieckim lazarecie z czasów II wojny światowej.
Ku hipotezie o podziemnym szpitalu skłania się znany szczeciński przewodnik turystyczny Ryszard Kotla.

- Nie ma wątpliwości, że Niemcy musieli mieć podziemne szpitale, które umożliwiałyby normalne funkcjonowanie w czasie nalotów - mówi. - Na to, że pod ul. Szymanowskiego był jeden z nich, wskazuje bliskość urzędu i szpitala, gdzie leczeni byli żołnierze i oficerowie, na których Niemcom bardzo zależało. Rozmawiałem też z Niemcami, których bliscy zmarli w podziemnym szczecińskim szpitalu. Jednak nie ma pewności co do jego lokalizacji, bo z jednej strony brak dokumentacji, z drugiej przez lata była to tajemnica.

Długo kazaliśmy Wam czekać na kilka zdjęć ze zlotu w Giżycku, czy warto było ocenicie sami. Wszystkim uczestnikom zlotu serdecznie dziękujemy za niepowtarzalną atmosferę jaką udało Nam się wspólnie stworzyć, mimo wszystko uważam, że się starzejemy jeszcze rok temu nie pozwolilibyśmy sobie na takie zachowanie "studencików" jakie miało moiejsce w nocy, a koszarowiec wzielibyśmy szturmem. Jeszcze raz wielkie dzięki i zapraszamy do przegladania zdjęć i filmików.

GALERIA

                       

Środa  rano – 6.25, stacja PKP Międzyrzecz w tym miejscu zaczął się dla mnie i Lidki tegoroczny Woodstock. Po drodze w Skwierzynie wskakuje Hendrix i taka ekipą jedziemy na kolejną edycje tego festiwalu. To już XIV Przystanek Woodstock w Kostrzynie nad Odrą. Pociągi jeszcze świecą pustkami, dopiero na mieście na miejscu ukazują się pierwsi woodstockowicze. Po raz kolejny ruszamy dobrze znana już nam drogą na pole namiotowe. Na Przystanku również jeszcze pustawo. Po wcześniejszych ustaleniach na forum udajemy się w sektory L i M gdzie miała powstać „Bunkrowa wioska”.    Na miejscu ku naszemu zdziwieniu odkrywamy, że w ich rejonie znajduje się „Wioska Wojskowa”,  która nie była zaznaczona na mapie Przystanku - żołnierze z 17. Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej z Międzyrzecza i Wędrzyna. Długo się nie zastanawiamy i nieopodal wejścia „do wojska” rozstawiamy namiot i szykujemy maszt na flagi! Reszta dnia mija nam na zajrzeniu w stare kąty pola i błogim lenistwie – straszny upał towarzyszy nam od rana więc można się przy okazji trochę poopalać :) oraz poznajemy sąsiadów :)

W czasie wojny pracowałem w majątku należącym do właściciela - Paula Szkiela w Niemczech, na terenach, które później zostały włączone do Polski.
Praca z końmi nie wychodziła mi zbyt dobrze, przez co ekonom był bardzo niezadowolony. Właściciel Paul Szkiel miał obowiązek dwa razy w tygodniu wysyłać "podwode”, czyli konny wóz - platformę do Staropola (Sztarpel). W Staropolu znajdowały się głównie magazyny wojskowe, woziłem z nich różnego rodzaju skrzynie i pakunki, lampy "karlistówki”, małe "dynamówki” z silniczkiem, napędzane na benzynę, a także piach, żwir, wapno.