schron nr 2 fot. Piotr Kułak

schron nr 2 fot. Piotr Kułak

Schrony znajdują się ok 2 km na południe od Świdnicy koło Zielonej Góry. Schrony są położóne przy ulicy Bunkrowej, po lewej str wyjeżdzająć ze Świdnicy. W jednym z obiektów znajduję się obecnie OSiR. Obiekty są oddalone od siebie o niecałe 500 metrów.

Budowe schronów rozpoczęto w 1938 roku i trwała ona rok. Prawdopodobnie projektantem tych obiektów był E. Konwiarz - projektant schronów we Wrocławiu.

Wymienione schrony są obiektami naziemnymi w formie pionowego walca. Srednica zewnętrzna schronu nr 1 wynosi 20m a wysokość ponad 15metrów, ściany mają grubość 1.8m, a stropodach 2.5m. Cechą wyróżniająca dla każdego obiektu jest kształt stropodachu, który jest podyktowany maskowaniem.

Obiekt nr 1 znajdujący się w lesie, posiada strop płaski z zniewiekim wgłebieniem wypełnionym ziemią w celu zasiania trawy i krzewów. Zagłebienie owe miało otwory odwaniające.

Obiekt nr2 znajdujący się na łace, ma stropodach w kształcie stożka. W obiekcie mieści się OSiR Świdnica.

Każdy ze schronów posiada pięć kondygnacji, trzy naziemne jedna przyziemna oraz jedną podziemną.

Obiekty niestety nie zostały ukończone, nie zdązono wyposażyć schronów, nie zamontowano systemu wentylacji i kabli elektrycznych. Jedynie udało się pociągnąć przewód energetyczny ze Świdnicy.

W 1942r rozpoczęto budowę drogi brukowej ze Świdnicy, prace wykonywali francuscy i rosyjscy jeńcy wojenni. Do schronu sprowadzono stacje przekaźnikową Niemieckiego Radia Wojskowego z Wrocławia ( Deutsche Militar-Rundfunk Breslau). Stację umieszczono w schronie nr 1, od tego momentu wybudowano kilka drewnianych baraków dla stałej obsługi ( ok 30 osób) a teren został ogrodzony drutem kolczastym i wprowadzono zakaz poruszania sie w jego okolicy dla cywili.

LITERATURA :

I. Dziadowicz, Świdnicka tajemnica, w: Fortyfikacje na Ziemi Lubuskiej, Z.1

K.Motyl, Świdnickie schrony, Fortyfikacje na Ziemi Lubuskiej